Evenementen
Bij ministeriële regeling kunnen evenementen worden aangewezen die niet of alleen onder strenge voorwaarden mogen worden georganiseerd. Bijvoorbeeld een maximaal aantal bezoekers bij concerten of festivals.

Openstelling publieke plaatsen
Publieke plaatsen kunnen worden aangewezen die niet, of slechts onder in een regeling gestelde voorwaarde, voor publiek toegankelijk mogen zijn. Zo mag er bijvoorbeeld maar een maximaal aantal mensen aanwezig zijn in een bioscoop, museum of bibliotheek.

Maatregelen besloten plaatsen
Indien door een gedraging of activiteit in of vanuit een besloten plaats grote kans is op verspreiding van het virus, kan de burgemeester de bevelen geven die nodig zijn om de gedraging of activiteit te beëindigen. Daarnaast kan er een bevel komen dat de aanwezige personen direct moeten vertrekken. Dit geldt niet voor woningen.

Personenvervoer
Er kan worden bepaald dat het aanbieden van bepaalde categorieën van personenvervoer geheel of gedeeltelijk verboden is. Ook kunnen er regels worden gesteld over de toegang en het gebruik van voorzieningen omtrent personenvervoer. Hierbij kan worden afgeweken van de ‘veilige afstand’, wanneer de personen op hetzelfde adres wonen.

Zorgplicht publieke en besloten plaatsen
Wie verantwoordelijk is tot het aan een publieke plaats treffen van voorzieningen of het openstellen van een publieke plaats voor publiek, zorgt voor voorzieningen of dusdanige openstelling dat de aanwezige personen de algemeen geldende regels in acht kunnen nemen.

Indien de burgemeester van mening is dat dit niet mogelijk is kan, hij of zij, schriftelijke aanwijzingen geven voor het treffen van voorzieningen. Ook moet worden vermeld waaraan niet voldaan kan worden. Er wordt een termijn gesteld voor wanneer de maatregelen getroffen moeten zijn. In een spoedeisende situatie kan de burgemeester een bevel geven. Wordt dit mondeling gedaan, dan wordt het zo spoedig mogelijk op schrift gesteld en bekend gemaakt. Bij zorgplicht op besloten plaatsen geldt alleen dat de verantwoordelijke maatregelen treft tot het toelaten van personen tot een besloten plaats. Er dienen voorzieningen aanwezig te zijn, zodat de maatregelen kunnen worden nageleefd.

Zorgaanbieders en zorglocaties
Zorgaanbieders dragen zorg voor een zodanige openstelling, inrichting en zorg, jeugdhulp of maatschappelijke ondersteuning, dat de aanwezige personen die niet betrokken zijn, of die geen mantelzorger zijn, de regels in acht kunnen nemen. Kan dit niet, dan kan de minister schriftelijke aanwijzingen geven. Onderbouwd geeft hij weer welke maatregelen getroffen dienen te worden. Tevens wordt er een termijn gesteld waarin de maatregelen doorgevoerd moeten zijn.

Er kunnen beperkingen worden opgelegd wie er worden toegelaten, tenzij het belang van de volksgezondheid niet opweegt tegen de belangen van de cliënten en patiënten. Hierbij kan onderscheid worden gemaakt tussen zorglocaties of categorieën ervan.

Deze beperking geldt niet voor:
– Familie of naaste tot een in de zorglocatie verblijvende persoon, van wie de arts verwacht dat deze op korte termijn zal overlijden.
– Toegang van advocaten en cliëntenvertrouwenspersonen zoals in de Wet zorg en dwang psychogeriatrische en verstandelijk gehandicapte cliënten en de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg.
– Toegang in verband met het horen van een cliënt zoals beschreven in de Wet zorg en dwang psychogeriatrische en verstandelijk gehandicapte cliënten of het horen van een betrokkene zoals in de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg.

Onderwijs en kinderopvang
Er kan worden bepaald dat het verrichten van onderwijsactiviteiten, in een onderwijsinstelling, geheel of gedeeltelijk worden verboden. Ook kunnen er beperkingen of andere voorwaarden worden gesteld aan de verrichting hiervan. De burgemeester kan worden opgedragen locaties aan te wijzen die tot 24 uur, 7 dagen per week, opvang bieden aan deze kinderen. Hierbij kan onderscheid worden gemaakt tussen de onderwijsinstellingen of categorieën hiervan. Onderwijsambtenaren moeten toezicht houden op de naleving van de onderwijswet.

Ditzelfde geldt voor kinderopvang. Ook hier kan het verboden worden deels of geheel te openen. Kindercentra of gastouderopvang kunnen worden uitgesloten als zij opvang bieden aan:
– Ouders die werken in cruciale beroepen of vitale processen
– Kinderen in bij die regeling aangewezen leeftijdscategorieën
– Kinderen voor wie vanwege bijzondere problematiek of een moeilijke thuissituatie maatwerk nodig is.

Al met al dus een hele waslijst (samen met deel 1) met nieuwe maatregelen die, indien nodig, van kracht worden om het coronavirus te bestrijden dan wel niet verder te laten verspreiden.

Wil je op de hoogte gehouden worden van deze nieuwe (tijdelijke) wet en ander juridisch nieuws?

Schrijf je in voor de legal talk

Evenementen
Bij ministeriële regeling kunnen evenementen worden aangewezen die niet of alleen onder strenge voorwaarden mogen worden georganiseerd. Bijvoorbeeld een maximaal aantal bezoekers bij concerten of festivals.

Openstelling publieke plaatsen
Publieke plaatsen kunnen worden aangewezen die niet, of slechts onder in een regeling gestelde voorwaarde, voor publiek toegankelijk mogen zijn. Zo mag er bijvoorbeeld maar een maximaal aantal mensen aanwezig zijn in een bioscoop, museum of bibliotheek.

Maatregelen besloten plaatsen
Indien door een gedraging of activiteit in of vanuit een besloten plaats grote kans is op verspreiding van het virus, kan de burgemeester de bevelen geven die nodig zijn om de gedraging of activiteit te beëindigen. Daarnaast kan er een bevel komen dat de aanwezige personen direct moeten vertrekken. Dit geldt niet voor woningen.

Personenvervoer
Er kan worden bepaald dat het aanbieden van bepaalde categorieën van personenvervoer geheel of gedeeltelijk verboden is. Ook kunnen er regels worden gesteld over de toegang en het gebruik van voorzieningen omtrent personenvervoer. Hierbij kan worden afgeweken van de ‘veilige afstand’, wanneer de personen op hetzelfde adres wonen.

Zorgplicht publieke en besloten plaatsen
Wie verantwoordelijk is tot het aan een publieke plaats treffen van voorzieningen of het openstellen van een publieke plaats voor publiek, zorgt voor voorzieningen of dusdanige openstelling dat de aanwezige personen de algemeen geldende regels in acht kunnen nemen.

Indien de burgemeester van mening is dat dit niet mogelijk is kan, hij of zij, schriftelijke aanwijzingen geven voor het treffen van voorzieningen. Ook moet worden vermeld waaraan niet voldaan kan worden. Er wordt een termijn gesteld voor wanneer de maatregelen getroffen moeten zijn. In een spoedeisende situatie kan de burgemeester een bevel geven. Wordt dit mondeling gedaan, dan wordt het zo spoedig mogelijk op schrift gesteld en bekend gemaakt. Bij zorgplicht op besloten plaatsen geldt alleen dat de verantwoordelijke maatregelen treft tot het toelaten van personen tot een besloten plaats. Er dienen voorzieningen aanwezig te zijn, zodat de maatregelen kunnen worden nageleefd.

Zorgaanbieders en zorglocaties
Zorgaanbieders dragen zorg voor een zodanige openstelling, inrichting en zorg, jeugdhulp of maatschappelijke ondersteuning, dat de aanwezige personen die niet betrokken zijn, of die geen mantelzorger zijn, de regels in acht kunnen nemen. Kan dit niet, dan kan de minister schriftelijke aanwijzingen geven. Onderbouwd geeft hij weer welke maatregelen getroffen dienen te worden. Tevens wordt er een termijn gesteld waarin de maatregelen doorgevoerd moeten zijn.

Er kunnen beperkingen worden opgelegd wie er worden toegelaten, tenzij het belang van de volksgezondheid niet opweegt tegen de belangen van de cliënten en patiënten. Hierbij kan onderscheid worden gemaakt tussen zorglocaties of categorieën ervan.

Deze beperking geldt niet voor:
– Familie of naaste tot een in de zorglocatie verblijvende persoon, van wie de arts verwacht dat deze op korte termijn zal overlijden.
– Toegang van advocaten en cliëntenvertrouwenspersonen zoals in de Wet zorg en dwang psychogeriatrische en verstandelijk gehandicapte cliënten en de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg.
– Toegang in verband met het horen van een cliënt zoals beschreven in de Wet zorg en dwang psychogeriatrische en verstandelijk gehandicapte cliënten of het horen van een betrokkene zoals in de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg.

Onderwijs en kinderopvang
Er kan worden bepaald dat het verrichten van onderwijsactiviteiten, in een onderwijsinstelling, geheel of gedeeltelijk worden verboden. Ook kunnen er beperkingen of andere voorwaarden worden gesteld aan de verrichting hiervan. De burgemeester kan worden opgedragen locaties aan te wijzen die tot 24 uur, 7 dagen per week, opvang bieden aan deze kinderen. Hierbij kan onderscheid worden gemaakt tussen de onderwijsinstellingen of categorieën hiervan. Onderwijsambtenaren moeten toezicht houden op de naleving van de onderwijswet.

Ditzelfde geldt voor kinderopvang. Ook hier kan het verboden worden deels of geheel te openen. Kindercentra of gastouderopvang kunnen worden uitgesloten als zij opvang bieden aan:
– Ouders die werken in cruciale beroepen of vitale processen
– Kinderen in bij die regeling aangewezen leeftijdscategorieën
– Kinderen voor wie vanwege bijzondere problematiek of een moeilijke thuissituatie maatwerk nodig is.

Al met al dus een hele waslijst (samen met deel 1) met nieuwe maatregelen die, indien nodig, van kracht worden om het coronavirus te bestrijden dan wel niet verder te laten verspreiden.

Wil je op de hoogte gehouden worden van deze nieuwe (tijdelijke) wet en ander juridisch nieuws?

Schrijf je in voor de legal talk

Scholingsplicht
Vanaf 1 juli 2015 is er een scholingsplicht opgenomen in de wet. Dit houdt in dat je als werkgever verplicht bent om werknemers opleidingen of cursussen te laten volgen die noodzakelijk zijn voor het uitvoeren van hun functie.

Studiekostenbeding
Omdat het kan gebeuren dat een werknemer ontslag neemt tijdens of na het volgen van een opleiding, is het goed een studiekostenbeding overeen te komen. Een opleiding financieren kan immers behoorlijk in de centen lopen. Daar wil je als werkgever wel profijt van hebben.

In dit beding kun je afspreken dat de werknemer deze kosten terugbetaalt wanneer er, binnen een bepaalde periode na afloop van de opleiding, zelf ontslag wordt genomen. Dit beding kan worden opgenomen in de arbeidsovereenkomst, een studieovereenkomst of een personeel reglement.

Voorwaarden studiekostenbeding
Het studiekostenbeding kent, in tegenstelling tot het concurrentiebeding, geen wettelijke regeling. Echter heeft de werkgever niet alle vrijheid bij het opstellen van dit document. De bevoegdheden worden begrensd door wettelijke bepalingen, de eisen van goed werkgeverschap, redelijkheid en billijkheid.

Daarnaast zijn er in rechtspraak voorwaarden tot stand gekomen waar het beding aan moet voldoen:
– Het beding wordt schriftelijk overeengekomen.
– In het beding wordt de periode waarin je als werkgever baat hebt bij de scholing vermeld. Na afloop van die periode vervalt de terugbetalingsplicht.
– De terugbetalingsplicht moet worden vermeld.
– Er moet een staffel worden opgenomen met betrekking tot het terugbetalingsbeding. Hoe meer tijd verstrijkt, hoe minder er moet worden terugbetaald.
– De gevolgen voor de werknemer moeten duidelijk zijn.

Terugbetaling geldt alleen wanneer het initiatief tot ontslag bij de werknemer ligt. Als jij jouw werknemer ontslaat kun je hem/haar niet verplichten om de kosten terug te betalen. Tenzij bijvoorbeeld ernstig verwijtbaar gedrag de reden van ontslag is. Wordt er geen staffel opgenomen, waarbij naar mate de tijd verstrijkt minder moet terugbetaald moet worden? Dan kun je aangeven dat er geen terugbetalingsplicht geldt. Er is een grote kans dat een rechter dit standpunt volgt.

Wat mag worden teruggevorderd?
Wanneer de werkgever de werknemer de studiekosten wil laten terugbetalen, moet hij zichzelf afvragen “wat zijn studiekosten?”. Zijn dit enkel de kosten van lesmateriaal en van de cursus, of ook loonkosten wanneer de werknemer de studie in de ‘tijd van de baas’ heeft gedaan. Het (gedeeltelijk) laten terugbetalen van het loon, dat door de werknemer is ontvangen tijdens het studeren, is toegestaan. Het laten terugbetalen van studiekosten zoals lesmateriaal en de kosten van de cursus is nooit expliciet toegestaan door de Hoge Raad. Toch wijst jurisprudentie erop dat dit gewoon mag.

Redelijkheid en billijkheid
Een beroep van de werkgever op een studiekostenbeding kan in strijd zijn met redelijkheid en billijkheid. Bijvoorbeeld wanneer er verplicht wordt voor het uitvoeren van de functie de opleiding te volgen. Wordt een tijdelijk contract niet verlengd? Dan zou het niet eerlijk zijn de kosten terug te vragen. Maar ook wanneer je functie vervalt en je een andere baan moet zoeken is de kans groot dat het beroep hiermee in strijd is. Alleen de werkelijk gemaakte studiekosten kunnen dan verhaald worden.

Verrekenen met transitievergoeding
Bij een onvrijwillig ontslag, bij een dienstverband van 24 maanden of langer, krijg je als werknemer een transitievergoeding mee. Van de werkgever wordt verwacht te investeren in inzetbaarheid of transitie van werknemer door scholing aan te bieden. Onder strikte voorwaarden kun je deze studiekosten verrekenen met de transitievergoeding. Hierbij moet het gaan om kosten voor scholing, outplacement of aanhouden van een langere opzegtermijn. In die periode wordt de werknemer vrijgesteld van arbeid. De scholing moet gericht zijn op een bredere inzetbaarheid buiten de organisatie. De kennis en vaardigheden mogen niet gebruikt zijn binnen het bedrijf. En er mogen geen andere afspraken zijn over de studiekosten zoals een terugbetalingsbeding of studieovereenkomst.

De werknemer moet schriftelijk hebben ingestemd met latere verrekening op grond van een voorgelegde specificatie van de opleidingskosten. Zo krijg je niet te maken met verrassingen achteraf. De kosten moeten in redelijke verhouding staan met het doel.

Heb jij een probleem in verband met een studiekosten beding?

Ik help je graag!

Boete NOS
De boete voor de NOS is fiks. Door het plaatsen van een foto, gemaakt door een piloot, schenden ze zijn eer en goede naam. Daarnaast is het inbreuk op zijn auteursrecht. De piloot is ook fotograaf en maakte foto’s vanuit de cockpit. In 2017 werd hij zelfs verkozen tot ‘International Photographer of the Year’. Voor een ander artikel, dat de NOS op 20 februari 2018 plaatste, kregen ze toestemming om de foto te gebruiken. Echter voor een artikel op 27 januari 2019 hadden ze geen toestemming. Dit ging over een dronken copiloot die een vlucht vanaf Schiphol annuleerde. Je kan je voorstellen dat hij niet wil dat zijn naam daaraan gelinkt wordt.

De piloot vroeg een schadevergoeding. Deze is door de rechter vastgesteld op €4000. De overige €500 is een vergoeding voor aantasten van zijn eer en goede naam. Toch zijn de persoonlijkheidsrechten niet geschonden.

Persoonlijkheidsrecht
Het werk is vaak bepalend voor de reputatie van de auteur. De auteurswet geeft bijzondere rechten om die reputatie te beschermen: de persoonlijkheidsrechten. Hierdoor kan de maker bezwaar maken als het werk onder een andere naam wordt uitgegeven. Maar ook kan er opgetreden worden als zijn werk door anderen wordt verminkt of aangetast. Kortom: er mogen geen wijzigingen worden aangebracht.

Ook kan er verzet worden gevoerd tegen aantasting van werk door de exploitant. Het werk mag niet dusdanig vervormt of gewijzigd worden, zodat de auteur er niet meer achter kan staan. Het persoonlijkheidsrecht is niet overdraagbaar, deze blijft altijd bij de maker. Wel kan er afstand gedaan worden van een deel van deze rechten. Wanneer je meewerkt aan een film geldt dit niet. Zij doen afstand van het recht om zich te verzetten tegen het aanbrengen van wijzigingen. Tenzij schriftelijk anders overeengekomen. Na overlijden gaan de rechten over op erfgenamen of een andere partij, genoemd in het testament.

Auteursrecht
Maar wat is het auteursrecht ook weer? Auteursrecht is het recht van een schrijver, wetenschapper of kunstenaar op het publiceren van zijn werk. Dit recht is ook wel bekend onder copyright en geldt ook op afbeeldingen die je op het internet vindt. Wanneer je een portret maakt in opdracht moet je met elkaar overleggen hoe je het mag gebruiken en waar het wel of niet geplaatst mag worden.

Het auteursrecht geldt niet voor foto’s die voor het publiek beschikbaar zijn gesteld. Dit kan bijvoorbeeld wanneer op een foto een Creative Commons licentie rust. Maar bronvermelding blijft vereist.
Sommige beelden komen niet in aanmerking voor het auteursrecht. Dit bijvoorbeeld als er niet voldoende een persoonlijke stempel van de fotograaf is te herkennen. De creatieve keuzes van de fotograaf moeten duidelijk zichtbaar zijn en mogen niet het gevolg zijn van het verkrijgen van een technisch effect (bijvoorbeeld bij productfoto’s met een witte achtergrond).

De auteur bepaalt wat er met zijn of haar werk gebeurt. Daarom moet er ten alle tijden toestemming worden gevraagd voor elke vorm van verspreiding. Hiervoor mag de maker een vergoeding vragen.
Schending van auteursrecht, door het plaatsen van een beeld zonder toestemming, is dagelijks aan de orde. Daarbij wordt er vaak een sommatiebrief gestuurd, waarin een schadevergoeding wordt geëist. Daarnaast moet het beeld offline gehaald worden.

Verjaring auteursrecht
Dit is een ingewikkeld deel van het recht. Het is namelijk iets anders dan de 70 jaar na overlijden van de maker, waarvoor bescherming geldt. Verjaring is gericht op de periode waarin de rechthebbende kan optreden tegen inbreuk. Is de maker van het werk onbekend, dan vervalt deze termijn van 70 jaar na de eerste publicatie van het werk.

Toestemming vragen
Dat een beeld online staat, betekent niet dat je het zomaar mag gebruiken. Ook niet wanneer het al door iemand gepubliceerd is en je de bron vermeldt. Citeren is daarbij niet genoeg. Voor een auteur maakt het niet uit of je iets commercieel plaatst of persoonlijk. Echter zijn er wel makers die al aangeven bezwaar te hebben tegen gebruik door privépersonen. Bewerken van een beeld is erger dan het alleen zonder toestemming plaatsen. Of je het online of offline wilt gebruiken maakt daarbij niet uit.

Heb je problemen met iemand die zonder toestemming een werk van jou gebruikt?

Stuur me een berichtje.

Wat is oplichting?
Oplichting is strafbaar gesteld in het Wetboek van Strafrecht. Bij internetoplichting focust de politie zich op gevallen waarbij het slachtoffer door misleiding bewogen is tot het afgeven van een goed of geld. Deze misleiding kan gebeuren door het gebruik maken van een valse naam of valse hoedanigheid. Vaak kloppen contactgegevens niet, de verkoper maakt gebruik van trucs of listige handelingen of door een opeenstapeling van leugens.

Bij internetoplichting is er sprake van het aanbieden van een product, vervolgens het geld ontvangen, maar niet het product leveren. Of zelfs kapotte of nep producten leveren. Als er een sterk vermoeden is dat een bankrekeningnummer meermalen betrokken is bij internetoplichting, dan kan de politie besluiten om de bank op de hoogte te brengen.

7 bekendste oplichtingstrucs
1. Betaling controleren
Krijg je een bericht van een Astrid, Jerry, Jasper of Loes? Wees alert! Ze zeggen het geld snel over te maken, maar vervolgens hoor je niets meer. Dan komt er een SMS, zogenaamd van je bank, met een verzoek je betaling te controleren. Via de link in het bericht kom je op een phishing pagina, waar je bankgegevens worden buitgemaakt.

2. Tikkie
Via een betaalverzoek via Tikkie kan de potentiële koper inloggegevens voor je bankrekening aftroggelen. Hij of zij vraagt je nummer om een WhatsAppbericht te kunnen sturen. Ze zeggen slechte ervaringen met Marktplaats te hebben gehad en daarom willen ze een bevestiging dat je te vertrouwen bent. Je moet dan €0,01 overmaken via een Tikkie. De link lijkt op een echte Tikkie, maar je wordt doorverwezen naar een neppe website.

3. IBAN verifiëren
Dat is een variant op de Tikkie fraude. De koper zegt namelijk dat hij of zij eerder is opgelicht. Via WhatsApp of een bericht op Marktplaats willen ze je IBAN-nummer verifiëren, de link leidt wederom naar een neppe website.

4. ‘U krijgt uw geld terug’
Je bent opgelicht, hebt geld overgemaakt, maar nooit een product ontvangen. Je krijgt van de oplichter 2 opties: je geld terug, min €20 of je doet aangifte en sluit achteraan in de rij met andere gedupeerden. De politie adviseert aangifte te doen.

5. Vals geld
Het gebeurt regelmatig, vooral bij producten van enkele honderden euro’s, dat je nep geld krijgt. Controleer bij contante betaling de biljetten altijd uitvoerig op echtheid.

6. Beroving
Het gebeurt meerdere malen per maand: Marktplaats-roof. Je krijgt bij de overdracht, thuis, een pistool op je hoofd gericht en de dader vertrekt met het artikel. Uiteraard zonder te betalen. Het beste spreek je op een drukke en openbare plek af.

7. Printscreen
De koper stuurt een printscreen waarop te zien is dat het geld is overgemaakt. Er wordt gevraagd het vast op te sturen, omdat het toch al is betaald. Niet dus! De printscreen is waarschijnlijk in Photoshop nagemaakt. Je stuurt het product op, maar krijgt nooit betaald. Voorkom dit door pas te versturen als het geld echt op je rekening staat.

Oplichting voorkomen
Iedereen kent het cliché: “voorkomen is beter dan genezen”. Dat is ook zo met oplichting. Oplichting kun je voorkomen door een aantal stappen te volgen:
• Kies advertenties met zelfgemaakte foto’s
• Vergelijk prijzen met die in webwinkels en op andere websites
• Zorg voor telefonisch contact met de verkoper, maar geef je 06-nummer pas als je serieuze interesse hebt. Koop je vaak via Marktplaats? Koop dan een ‘losse’ sim-only bijvoorbeeld.
• Trek de verkoper na via Google en bij het Meldpunt Internetoplichting
• Bekijk het volledige aanbod en laat je niet onder druk zetten
• Stuur nooit een kopie van je identiteitsbewijs, bankpas of bankafschrift.
• Betaal niet vooraf en maak gebruik van Paypal of een creditcard, zodat je verzekerd bent
• Bekijk de Facebook-pagina van de verkoper (neppe pagina’s zijn vaak leeg en net aangemaakt)
• Controleer een identiteitsbewijs van de verkoper goed, dit wordt vaak gebruikt door oplichters.
• Ophalen is veiliger dan verzenden. Is het niet mogelijk, of woont de verkoper afgelegen, dan kan dit verdacht zijn. Voelt ’t niet goed? Dan is het vaak niet goed.

Aangifte doen
Er wordt aangeraden om aangifte te doen, wanneer je slachtoffer bent geworden van internetoplichting. Het beste kun je dit online doen, omdat hier minder tijd in gaat zitten. Hiervoor heb je een DigiD nodig. Daarbij staat ook vermeld welke gegevens je dient in te voeren. Ben je opgelicht via Facebook of Instagram, vermeld dan ook de gebruikersnaam van dat account.

Wil je liever toch op een andere manier aangifte doen? Dan kan je bellen naar 0900-8844, of naar het dichtstbijzijnde politiebureau gaan. Wanneer je geen Nederlandse nationaliteit heb, kun je alleen op het politiebureau aangifte doen. Is de kwestie toch opgelost? Trek dan de aangifte in op Mijn Politie.

Als er in je aangifte genoeg aanknopingspunten zitten, kan er een opsporingsonderzoek gestart worden. De aangifte wordt dan per post thuisgestuurd en dient ondertekend te worden. Daarnaast moet je een aantal documenten bijvoegen en het terugsturen. Niet iedere aangifte leidt tot een strafrechtelijk onderzoek. Ook wordt er gekeken of meerdere aangiftes aan elkaar gekoppeld kunnen worden. Met het OM wordt besproken welke zaken in aanmerking komen voor verder onderzoek.

Schadevergoeding
Een schadevergoeding kan alleen als je zaak wordt voorgelegd aan de rechter. Als die bepaalt dat de verdachte schuldig is aan internetoplichting, kan bepaald worden dat de verdachte de geleden schade aan jou moet terugbetalen. Dit kan alleen als je het vooraf vraagt, omdat het een formele stap in het aangifteproces is. Je moet jezelf dan ‘voegen’ als benadeelde partij in de strafzaak. Als je een rechtsbijstandverzekering hebt, krijg je juridische hulp in de vorm van een rechtshulpverlener die bij de verzekeraar werkt. Het is namelijk een natura-product. Er wordt dan geen geldbedrag , maar hulpverlening geboden.

Wat doet Marktplaats zelf?
Als bedrijf zelf probeert Marktplaats natuurlijk ook oplichting te voorkomen. Voor enkele veiligheidsmaatregelen moet je echter betalen. De meeste hiervan zijn vrijwillig, en zowel de koper als verkoper moeten meewerken. Daardoor wordt het weinig gebruikt. Daarnaast werkt Marktplaats samen met Meldpunt Internetoplichting. Hiervan ontvangen zij een deel van de aangifte en nemen gepaste maatregelen om oplichting tegen te gaan. Als er sprake is van een strafrechtelijk onderzoek, dan kan de politie informatie bij ze opvragen.

Gelijk oversteken
Dit is een dienst waarbij de koper niet betaald aan de verkoper, maar aan een derde partij. Het is dus een ‘online betaalplatform’. De verkoper verstuurt het pakketje en zodra het ontvangst is bevestigd, betaalt het platform uit. Het kost de koper €0,40 en 2% van het aankoopbedrag. Een veilige optie dus!

Tweestapsverificatie
Hierbij moet je tijdens het inloggen een extra code invoeren. Dat werkt alleen als alle gebruikers zelf een code instellen. Helaas wordt het maar weinig gebruikt. Daardoor kunnen oplichters betrouwbare accounts hacken en gebruiken voor criminele activiteiten.

Identiteit controleren
Op vrijwillige basis kunnen verkopers zich bij aanmelding laten identificeren. Hierbij worden telefoonnummer, bankrekening en ID gecontroleerd. Dit wordt gedaan door het Online betaalplatform, dat anders dan Marktplaats, mag vragen om een identiteitsbewijs. Deze partij verzorgt eveneens de iDeal betalingen. Hiervoor betaalt men €0,40 per transactie. Het is minder veilig dan Paypal of Gelijk oversteken, omdat er geen derde partij garant staat.

Rapportage systeem
Dit systeem lijkt goed te werken. Onder een advertentie komt een linkje, waarmee je een verdachte advertentie gelijk aan Marktplaats kunt melden. Op de afdeling ‘Trust & safety’ worden deze gescand en grijpen ze indien nodig in. Echter, advertenties die net na middernacht worden geplaatst, worden niet gelijk gecontroleerd, omdat de afdeling tussen 00:00 en 08:00 uur gesloten is.

Ben jij opgelicht of denk je dat je opgelicht wordt? Bij vragen mag je me altijd even een berichtje sturen!

Verschil inspanningsverplichting en resultaatsverplichting
De inspanningsverplichting zorgt ervoor dat de ene partij de andere partij toezegt zich in te spannen om een bepaald resultaat te halen. Hierbij heeft de andere partij dus alleen de garantie dat de uitvoerende partij zich inspant. Een resultaatsverplichting is de verplichting waarbij toegezegd wordt een bepaald resultaat te gaan behalen.

Neem bijvoorbeeld mijn werk ten tijde van een rechtszaak. Ik garandeer geen bepaald resultaat (bijv. het winnen van die rechtszaak) maar ik heb wel de inspanning om mijn werk goed te doen. Of in de sport: je zegt dat je je best gaat doen om 1e te worden met een zwemwedstrijd (inspanning) of je garandeert dat je 1e gaat worden (resultaatsverplichting).

Deze twee verplichtingen kunnen ook gecombineerd worden. Bijvoorbeeld wanneer iemand een half jaar de leiding op zich neemt en in dat half jaar een reorganisatieplan moet schrijven. De leiding je nemen is inspanningsverplichting, het schrijven van het reorganisatie in dat half jaar is een resultaatsverplichting.

Wanprestaties en schadevergoedingen
Hoe de afspraak geïnterpreteerd moet worden is van belang voor de juridische opties als het resultaat niet wordt gehaald. Is er sprake van resultaatsverplichting, dan leidt het niet behalen van het resultaat al snel tot een mogelijke wanprestatie. Daarmee is er ook recht op schadevergoeding. In het geval van inspanningsverplichting betekent het niet halen van een resultaat niet gelijk tot wanprestatie. Er moet worden aangetoond dat de andere partij zich niet genoeg heeft ingespannen om het beoogde resultaat te realiseren. Dit is natuurlijk moeilijker te bewijzen. Bovendien krijg je ook te maken met de vraag wanneer de partij zich genoeg heeft ingespannen.

(On)duidelijke afspraak
Uit de afspraken op papier blijkt niet altijd welke verplichtingsvorm is afgesproken. Daarom zal er gekeken moeten worden naar wat ze nog meer naar elkaar hebben verklaard. Maar ook naar de gedragingen naar aanleiding van deze afspraken. Dit kan nog steeds leiden tot conflict tussen partijen. Het is dus van groot belang vast te leggen of het om inspannings- of resultaatsverplichting gaat. Onduidelijkheid in strekking brengt namelijk aansprakelijkheidsrisico’s met zich mee. Daarnaast kan het een rechtsgang schelen, wanneer je onderling duidelijke afspraken hebt gemaakt.

Een mogelijkheid is om in de algemene voorwaarden een bepaling op te nemen die voorschrijft of een inspannings- of resultaatsverplichting is beoogd. Daarbij moeten de algemene voorwaarden wel inzichtelijk zijn gemaakt voor de tegenpartij.

Vraag jij je af of je dit al goed geregeld hebt in je algemene voorwaarden?

Stuur mij een berichtje

Wat is het donorregister?
In 1998 is het Donorregister opgericht om de Wet op de orgaandonatie uit te voeren. Deze wet stelt dat iedereen vanaf 12 jaar of ouder, die ingeschreven staat in een Nederlandse gemeente, een keuze kan maken over orgaandonatie. Het doel is duidelijkheid geven aan iedereen die bij donatie betrokken is. Bovendien kan daardoor het aantal donaties worden verhoogd. Verder verbiedt de wet handel in organen en weefsel en zorgt het voor rechtmatige toewijzing en verdeling.

De rol van het register is: registreren en informeren. Daarvoor wordt samengewerkt met de Nederlandse Transplantatie stichting. Die treedt op als tussenpersoon als een arts de keuze wil inzien. Daarom is de organisatie altijd bereikbaar. Jaarlijks schrijft het donorregister jongeren aan die 18 jaar zijn geworden. Hierin wordt gevraagd een keuze te maken. Er zit een formulier en antwoordformulier bijgevoegd om het ingevuld terug te kunnen sturen.

Een keuze maken
Wanneer je niet reageert op de oproep om een keuze in te vullen, dan kom je in het register met ‘geen bezwaar’. In dat geval kunnen alle weefsels en organen, na je overlijden, naar een patiënt gaan. Er zijn dan dus geen organen of weefsels uitgesloten.

Er zijn vier keuzes rondom orgaandonatie:
1. Ja, ik geef toestemming. Je wordt donor en kunt kiezen welke organen en weefsels je niet wilt doneren.
2. Nee, ik geef geen toestemming. Je wordt geen donor.
3. Mijn partner of familie beslist. Dit gebeurt na het overlijden.
4. Een door mij gekozen persoon beslist. Voor wanneer je wilt dat iemand anders kiest na je overlijden.

Het is dus belangrijk om je met ‘nee’ te registreren wanneer je geen donor wilt zijn!

Wat en wanneer kun je doneren?
Orgaandonatie kan alleen als je in het ziekenhuis overlijdt. Een arts stelt de dood vast via vastgelegde regels en afspraken. De oorzaak van het overlijden bepaalt hoe de orgaandonatieprocedure verloopt en welke organen daarna voor donatie geschikt kunnen zijn. Maar wat kun je eigenlijk doneren? Wat betreft organen zijn dit je: hart, lever, nieren, longen, alvleesklier en darmen. En voor weefsels zijn dit: huidweefsel, botweefsel, oogweefsel, hartkleppen en bloedvaten. Je kunt zelf aangeven wat je niet wilt doneren.

Keuze vastleggen en wijzigen
Ruim 7 miljoen Nederlanders hebben hun keuze voor orgaandonatie al vastgelegd in het register. Wie dit nog niet heeft gedaan krijgt tussen 1 september 2020 en 31 maart 2021 een brief om dit alsnog te doen. Reageer je niet binnen 6 weken, dan krijg je een herinneringsbericht. Wanneer je daar ook niet op reageert kom je in het register met ‘geen bezwaar’ tegen orgaan en weefsel donatie. Dit wordt dan per brief bevestigd.

Het is belangrijk zelf de keuze te maken en vast te leggen in het donorregister. Als je op dit moment al geregistreerd staat, blijft deze registratie geldig na invoering van de nieuwe wet. Het is op elk moment mogelijk deze keuze te wijzigen of verwijderen via de site van het donorregister. Hiervoor heb je DigiD nodig. Daarnaast zijn er bij bibliotheken en gemeenten ook formulieren beschikbaar.

Verschil met de huidige wet en nabestaanden
Over de rol van nabestaanden was veel onduidelijkheid. Eerder lag het lot in handen van de nabestaanden, als je niet geregistreerd was. Nu staat iedereen in principe geregistreerd en is deze rol beperkter. Zij mogen in ieder geval beslissen als je geregistreerd staat met: mijn partner of familie beslist. Ook wanneer je nog niet geregistreerd staat, bijvoorbeeld omdat je net 18 bent geworden, beslissen je nabestaanden.

Laten we voorop stellen dat er alles aan wordt gedaan om je beter te maken. Echter, wanneer duidelijk is dat dit niet kan en je overlijdt, dan mag de arts je keuze in het donorregister bekijken. Een arts bespreekt met de familie welke keuze je hebt gemaakt. Zij horen dan wat jouw keuze was en hoe de donatie gaat. Op dat moment kan je familie alles vragen. Is er geen familie? Dan moet de arts de keuze bespreken met iemand die een grote rol speelt in je leven. Bijvoorbeeld een goede vriend of mantelzorger. Krijgt de arts niemand te pakken? Dan gaat de donatie niet door.

Binnen de nieuwe wet kan de nabestaande ervoor kiezen de ‘ja’ of ‘nee geen bezwaar’ registratie aan te vechten. Dit kan als zij denken dat het niet overeen komt met de wens van de overledene. Volgens de huidige wet was dit nog niet mogelijk. Toch ging 5-10% van de donaties niet door, ondanks toestemming van de donor zelf. Dit gebeurt als de nabestaanden zwaarwegende bezwaren hebben.

Buitenlanders in Nederland
De donor wet is niet alleen voor mensen met de Nederlandse nationaliteit. Ook voor buitenlanders (personen met een andere nationaliteit) geldt dit als zij staan ingeschreven in een Nederlandse gemeente. Dit was al zo en blijft ook bij de nieuwe wet gelden. Omdat zij soms maar kort in Nederland verblijven, krijgen ze 3 jaar nadat zij in Nederland zijn komen wonen, een brief om de keuze in te vullen. Zij kunnen dit ook eerder doen. Is er geen keuze ingevuld voor het ontvangen van de brief, dan beslist de partner of familie over donatie.

Nederlanders in het buitenland
De nieuwe wet geldt niet voor Nederlanders die in het buitenland wonen en niet meer staan ingeschreven in een Nederlandse gemeente. Wanneer je weer terug komt in Nederland en hier gaat wonen en staat ingeschreven, ontvang je een brief om de keuze aan te geven.

Wilsonbekwaamheid
Iemand die niet goed kan begrijpen wat de donatie van weefsel of organen inhoudt, mag niet zelf kiezen. Dit kan bijvoorbeeld iemand zijn met dementie. Zijn of haar wettelijke vertegenwoordiger kan vanaf 1 juli 2020 de keuze namens diegene invullen. Voor 1 juli 2020 stond iemand die wilsonbekwaam is niet in het register.

Waarom zijn online reviews belangrijk?
Reviews verhogen onder andere de SEO-waarde van je website. Google houdt van nieuwe en actuele content. Hierbij wordt ook rekening gehouden met de input van nieuwe beoordelingen bij het ranken van voor je website belangrijke keywords. De klant van tegenwoordig is sceptisch als het gaat om ‘eigen’ marketing en is dus geneigd te kijken naar beoordelingen van andere klanten. Op die manier ontstaat er een objectief beeld.

Een review op Google laten verwijderen
Als bedrijf heb je geen invloed op de reviews die je via Google ontvangt. In de eerste plaats kan je proberen te regelen dat Google deze verwijdert. Als dit niet lukt, kun je een rechter inschakelen om een bevel te regelen. Dit biedt echter geen garantie op succes, omdat het vaak moeilijke te achterhalen is wie de reactie heeft geplaatst.

Wanneer je een review onterecht vindt kun je op de volgende manier een verzoek doen om deze te verwijderen:
– Je logt in op Google mijn bedrijf
– Heb je meerdere vermeldingen van bedrijven dan kun je op de kaart de juiste locatie aangeven om door te gaan.
– In het menu ga je naar Reviews
– Zoek de review die je wilt laten verwijderen en klik op de drie verticale strepen bij de review voor het menu.
– Klik op markeren als ongepast

Na het ontvangen van dit verzoek gaat Google onderzoeken of de review inderdaad ongepast is en wel of niet voldoet aan de eisen die zij stellen aan een review. AIs dit het geval, dan wordt deze verwijderd. Dit onderzoek duurt een paar dagen. Echter besluiten ze vaak anders. Een negatieve reactie is niet per se ongepast en iedereen moet een mening kunnen delen. Positief of negatief.

Een negatieve review verwijderen van Facebook
Het is helaas niet mogelijk een slechte review direct te verwijderen van Facebook. Wel kun je de ‘aanbevelingen’ uitzetten. Op die manier kunnen klanten of gasten geen reactie plaatsen over jouw product of dienst. Ook bij Facebook blijft het belangrijk om in contact te blijven met degene die iets negatiefs achterlaat. Je kunt bijvoorbeeld aanbieden om via Messenger in gesprek te komen. Als je dan het probleem kunt oplossen, kun je wederom vragen het te verwijderen. Een andere manier is een review rapporteren als ongepast. Dit doe je door naar het tabblad ‘recensies’, links op je zakelijke Facebook pagina te gaan. Ga naar de review en klik op het ‘i’ icoontje. Kies een reden die van toepassing is op jouw situatie. Daarna is het wachten tot het weggehaald wordt door het Facebook support team.

Wat kun je doen met een negatieve reactie?
Wat je kunt doen als je een slechte review krijgt op Google is kijken of dit terecht is en hoe je het probleem kunt oplossen. Bijvoorbeeld door te reageren onder de review met de vraag aan de klant om contact op te nemen. Op die manier kan je proberen het onderling op te lossen. Leef je daarbij wel in in de klant. Je kunt starten met te zeggen dat je het erg vervelend vindt dat diegene ontevreden is. Wacht vooral niet te lang met reageren en blijf vriendelijk! Bovendien, ga niet te inhoudelijk in op zaken, want iedereen kan meelezen.

Als je samen een oplossing vindt, kan je vragen de review aan te passen of te verwijderen. Vermeld hierbij ook hoe dit werkt. Daardoor is de kans groter dat het inderdaad gedaan wordt. Bovendien kunnen alleen positieve reviews ook ongeloofwaardig overkomen. Je bent een mens, dus het kan gebeuren dat er ergens per ongeluk iets mis loopt. Door ook negatieve reviews te laten staan, ontstaat er een realistischer beeld van je product of dienst. Op die manier voorkom je toekomstige problemen, omdat de klant niet tevreden is. Op die manier kun je je site, product of marketing verbeteren.

Nep reviews melden
Als je een review ziet staan die nep moet zijn, bijvoorbeeld te overdreven positief of negatief? Dan kun je bij de Reclame Code Commissie een klacht indienen. Dit omdat reviews van Google vaak een belangrijke bron is voor consumenten. Na onderzoek zullen zij uitspraak doen.

Negatieve reviews voorkomen
Voorkomen is beter dan genezen zeggen ze altijd, hierbij een aantal tips om te zorgen dat je klanttevredenheid hoog blijft en een negatieve review niet snel geplaatst zal worden:

– Zorg voor goede service. Dit onthoudt de klant en dat vormt een deel van de review
– Timing: als de klant de bestelling heeft ontvangen schrijven ze eerder een review. Stuur ze één of twee dagen na levering een beoordelingsverzoek.
– Duidelijkheid: Zorg dat, door gebruik van kleur en tekst, je merk direct te herkennen is. En vermeld de besteldatum en referentie misverstanden te voorkomen.
– Informatie: Verstrek zoveel mogelijk informatie op de productpagina. Daardoor voorkom je dat het niet voldoet aan de verwachting.
– Toegankelijkheid: Zorg dat je makkelijk bereikbaar bent, zodat er snel een oplossing voor handen is.
– Houd je aan je beloften: Zorg dat je vermeldde beschikbaarheid en de levertijden kloppen!
– Wees flexibel: Als er een conflict is, is flexibel zijn het belangrijkst. Het kost wat, maar voorkomt een negatieve review.
– Authenticiteit: Zorg dat je de klanten die een beoordeling schrijven hebt geverifieerd. Bijvoorbeeld door een gesloten beoordelingssysteem.

Heb je een probleem met een klant en kom je er niet uit?

Stuur mij even een berichtje

Bemiddelingskosten en belangenverstrengeling
Onder andere makelaars mogen geen bemiddelingskosten in rekening brengen. Maar nu geldt dit dus ook voor Airbnb. Hiermee overtreedt het bedrijf de wet met zijn algemene voorwaarden. De wet die hierover gaat staat bekend als de wet ‘het verbod op het dienen van twee heren’ en is bedoeld om belangenverstrengeling te voorkomen.

Wat nu vaak gebeurt is dat de huurprijs laag ligt, maar de servicekosten worden opgevoerd. Dit zorgt ervoor dat Airbnb meer winst maakt. Zij hebben namelijk in de algemene voorwaarden opgenomen dat zowel huurders als verhuurders een bijdrage moeten betalen. Dit in de vorm van service- of bemiddelingskosten. Belangenverstrengeling dus. In 2016 werd de maximale service fee verhoogd van 12% naar 20%. En vorig jaar is de beperking op de hoogte zelfs geschrapt. Gemiddeld wordt 15% aan servicekosten gevraagd aan de huurder en 3% aan servicekosten bij de verhurende partij.

Uitspraak
De zaak werd gestart door een Nederlandse huurder. Die moest ruim €500 aan servicekosten betalen aan Airbnb. In de uitspraak blijkt dat ze geen servicekosten in rekening mogen brengen voor Nederlandse klanten. Bovendien vindt de consumentenbond dat het bedrijf de algemene voorwaarden aanpast voor Nederlandse klanten, zodat er geen servicekosten meer in rekening worden gebracht.

Airbnb verweerde zichzelf door te stellen dat hun diensten onder het Ierse recht vallen. Daar is het bedrijf immers gevestigd. Bovendien vinden zij dat de wet alleen geldt voor permanente woonruimte.

De rechtbank ging daar dus niet in mee, waardoor Airbnb in hoger beroep wil gaan. Of dit wordt toegewezen is onbekend, omdat het bedrag waar het om gaat is in dit geval te laag. De grens hiervoor ligt op €1750. Airbnb willen eveneens de teveel betaalde kosten niet terugbetalen en de algemene voorwaarden ongewijzigd laten. In 2019 bepaalde het Hof van Justitie al dat het bedrijf een “dienst van de informatiemaatschappij” is, die onder de Europese regels uit de e-commercierichtlijn valt. Daarin staat dat lidstaten geen eigen wetgeving mag maken om dergelijke dienstverleners aan banden te leggen. Er moet dan een duidelijke noodzaak zijn, zoals de bescherming van de consument. Bij de Europese Unie moet een land melden dat ze zo’n eigen wet hebben ingevoerd. Dit heeft Nederland nooit gedaan. Echter: Airbnb maakt in de algemene voorwaarde wél gebruik van een rechtskeuze:

“These Terms are governed by and construed in accordance with Irish law. If you are acting as a consumer and if mandatory statutory consumer protection regulations in your country of residence contain provisions that are more beneficial for you, such provisions shall apply irrespective of the choice of Irish law. (…)”

Toch werd bij deze rechtszaak ook naar de Nederlandse wet gekeken, omdat hier de regels gunstiger zijn ter bescherming van de consument. In dat geval telt onze wet wél mee.

Terugvorderen
Klanten die sinds juli 2016 een vakantiewoning in binnen- of buitenland hebben gehuurd via Airbnb kunnen de servicekosten terugvorderen. Hiervoor moet een brief gestuurd worden naar Airbnb in Ierland. Betaalt het bedrijf niet, ook niet na een herinnering, kan er via de kantonrechter een procedure worden gestart. Zij kunnen zich daarvoor ook melden bij het initiatief die de huidige zaak gewonnen heeft. Dit op no cure no pay- basis. Dit kost je wel 30% van de teruggekregen vergoeding.

Heb je hulp nodig bij het sturen van de brief?

Stuur mij dan even een berichtje.

Verbod uitstallen tabakswaren in supermarkten
Wanneer je in de supermarkt je tabakswaren koopt, zul je dit vanaf 1 juli niet meer zichtbaar uitgestald vinden. Rookwaren mogen niet meer zichtbaar zijn in een vitrine of display. Dit geldt ook voor producten die op tabaksproducten lijken, zoals elektronische sigaretten en voor roken bestemde kruidenproducten. Waarschijnlijk wordt er ook geen gevelreclame meer getoond. Vanaf 1 januari 2021 geldt dit verbod voor alle soorten winkels.

Geboorteverlof
Vanaf 1 juli verandert het geboorteverlof voor partners. Waar het begon met 2 dagen, wordt dit uitgebreid naar maximaal 5 weken. Dit is 5 keer het aantal werkuren per week. Er wordt dan geen salaris uitbetaald, maar je krijgt een uitkering van het UWV. Dit is maximaal 70% van het dagloon. Partners hebben recht op dit verlof als hun kind op of na 1 juli 2020 geboren wordt. En het verlof moet ook binnen een half jaar na de geboorte van het kind worden opgenomen.

Een paspoort voor elke hond
Vanaf 1 oktober moet ik, Dex #kantoorbuddy van Es, een Europees dierenpaspoort hebben. Dit geldt voor al mijn hondenvrienden. Heb je geen paspoort? Dan riskeert je baasje of je vrouwtje een boete of dwangsom. Handelaren kunnen door de invoer van het paspoort geen buitenlandse honden meer verkopen in Nederland. En het vermindert het aantal illegaal gefokte honden.

Door de invoer van het paspoort weten baasjes waar hun hond vandaan komt, zoals wie de vorige eigenaren waren en herkomst. Maar ook de medische geschiedenis en gegeven inentingen. Dit paspoort kan alleen uitgegeven worden door de dierenarts. Zo zijn niet de fokkers, maar dierenartsen en erkende chippers, verantwoordelijk voor de juiste geboorteregistratie.

Weigeren VOG op basis van politiegegevens
Per 1 oktober is het mogelijk dat je medewerkers geen VOG krijgt op basis van alleen politiegegevens. Nu kan dit alleen geweigerd worden als de justitiële gegevens van de aanvrager bij het Justitieel documentatie systeem staan. Politiegegevens zijn daarbij ondersteunend.

VOG?
Een VOG is een verklaring omtrent gedrag. In sommige branches, zoals de kinderopvang, is het wettelijk verplicht deze te hebben. Justis handelt de aanvragen af en is de enige instantie in Nederland die een VOG afgeeft.

Maar wat is een VOG eigenlijk?
Het is een verklaring waaruit blijkt dat je justitiële verleden geen bezwaar vormt voor het vervullen van een specifieke taak of functie in de maatschappij. Bij de beoordeling wordt gekeken of je strafbare feiten op je naam hebt staan die een risico vormen voor het doel waarvoor je de VOG aanvraagt.

Waarvoor nadelig als je niet krijgt?
De VOG-aanvraag moet geweigerd kunnen worden voor personen die een functie willen vervullen in het veiligheidsdomein wanneer er relevante politiegegevens bestaan. Dit wetsvoorstel maakt het mogelijk voor functies die een hoge mate van integriteit vragen. De betrokkene moet dan vrij zijn van onbesproken gedrag. Dit gaat om functies als BOA’s of een functie bij het Openbaar Ministerie. Kortom, op het moment dat er relevantie politiegegevens bestaan, kan het zijn dat je je droombaan misloopt.

Verbod op verkoop knalvuurwerk en vuurpijlen
Al vanaf december dit jaar komt er een verbod op knalvuurwerk en vuurpijlen. Dit verbod geldt voor de invoer en verkoop vanuit importeurs en verkopers. En ook geldt dit verbod voor consumenten, zij mogen het niet meer kopen en afsteken. Een beperkt assortiment aan siervuurwerk blijft wel toegestaan. Omdat dit vuurwerk relatief ongevaarlijk is, blijft dit het hele jaar door te koop.

De reden voor dit verbod zijn de vele incidenten die voor en tijdens de jaarwisseling plaatsvinden. Hierbij kun je denken aan brandstichting, vernieling en openlijke geweldpleging tegen hulpverleners en agenten. Daarnaast gebeuren er steeds meer ongelukken waarbij (blijvend) lichamelijk letsel ontstaat.

Wil je altijd op de hoogte blijven van juridisch nieuws?

Schrijf je in voor de legal talk!