Een intentieverklaring, ook wel een Letter of Intent genoemd, kun je voor de contractonderhandelingen samen tekenen en kan worden gebruikt voor bijvoorbeeld de verkoop van je bedrijf of voor een aankomende samenwerking. Zowel jij als de tegenpartij verklaren daarmee dat je samen een overeenkomst wilt bereiken en hierover gaat onderhandelen.
Maar wat moet er in deze verklaring staan en is het juridisch bindend?
Verschil intentieverklaring en intentieovereenkomst
Vaak wordt de term letter of intent vertaald naar intentieverklaring en intentieovereenkomst. Toch zit hier een verschil in. De intentieverklaring is eenzijdig. Één partij legt zijn of haar intentie hierin vast. Bij een intentieovereenkomst gaat het om twee of meer partijen.
Waarom een intentieverklaring?
In deze overeenkomst geef je de bedoelingen van beide partijen weer. Het is echter nog geen definitieve overeenkomst. Je kunt vastleggen over welke onderwerpen een overeenkomst is bereikt, maar ook welke afspraken over het onderhandelingsproces zijn gemaakt. Op die manier weten jullie allebei waar je aan toe bent.
Het kan helpen een strakke tijdsplanning op te nemen in de intentieverklaring. Op die manier vlotten de onderhandelingen, waardoor je als verkoper geen irritaties krijgt en de sfeer verandert. In dit document worden geen definitieve prijzen genoemd, maar wel een termijn waarbinnen de onderhandelingen rond moeten zijn. Maar de belangrijkste functie van dit document is voor de koper de exclusiviteit. Dat de verkoper verplicht is alleen met deze koper te onderhandelen. Maar voordat je met één partij verder gaat moet je wel zeker weten dat het tot een deal leidt.
Wat staat er in een intentieverklaring?
Vaak zijn deze documenten vrij uitgebreid en lijken soms op een definitieve overeenkomst, met slechts enkelen ontbindende voorwaarden. Daardoor kunnen de koper en verkoper niet zomaar onder de verbintenis uit, maar moeten er ontbindende zaken aangedragen worden. Meestal staan de volgende punten er in:
• Het aantal aandelen die verkocht worden of welke activa.
• Een prijsindicatie, omdat er nog boekenonderzoek moet worden gedaan.
• Geheimhoudingsplicht, omdat je als verkoper veel gevoelige informatie prijsgeeft.
• Wanneer en op welke manier vindt de betaling plaats?
• De omvang van het boekenonderzoek. Dit moet naar tevredenheid van de klant zijn, zo niet dan kan de overeenkomst nog ontbonden worden.
• Wie de kosten van het boekenonderzoek en de transactiedocumentatie betaalt.
• Transactiedocumentatie: minimaal een koopovereenkomst.
• Voorbehoud van financiering.
• Desgewenst kun je garanties opnemen als dit heel essentieel is.
• Tijdspad overname tot aan afronding.
• Concurrentiebeding: niet standaard, dit kan ook in de koopovereenkomst.
• Rol van de verkoper na overname.
• Break fee bij afbreken van de onderhandelingen.
Juridisch bindend?
Officieel is een intentieverklaring niet juridisch bindend, maar in het Nederlandse recht vaak wel. Dat ligt aan de formulering van je intentieverklaring, want eigenlijk ga je al een overeenkomst aan. Hierbij maakt het niet uit met wat voor een partij je te maken hebt.
Als verkoper wil je zoveel mogelijk zekerheid dat je koper niet onder de koop uit kan. De koper wil juist wat meer vrijheid. Daarom kun je verschillende voorwaarden stellen, waardoor het voor beide partijen goed is. Bijvoorbeeld door een due-diligence onderzoek dat volgens verwachting moet zijn. Hierbij wordt een onderneming of persoon geanalyseerd op alle relevante punten zoals financiële gezondheid.
Zorg dat je zo duidelijk mogelijk afspraken formuleert, zodat hier geen andere uitleg over mogelijk is. Dit geldt ook voor heldere voorwaarden. Je wilt niet dat jij denkt dat de koop rond is, terwijl de ander er juist vanaf wil zien. Breekt een van de partijen toch af in een fase waarin dit eigenlijk niet meer voordelig werkt, dan kan de andere partij een schadevergoeding eisen of vorderen dat de onderhandelingen doorgaan tot een definitieve overeenkomst gesloten is.